- Observer
Het zuiden is mijn land
Geïnspireerd door de roep om onafhankelijkheid in Catalonië, verdubbelen de voorstanders van een afscheiding in de 3 welvarende zuidelijke deelstaten hun inspanningen om zich los te maken van het, door een economische en politieke crisis geplaagde vaderland Brazilië.
Inwoners van de staten Rio Grande do Sul, Santa Catarina en Parana worden opgeroepen om deel te nemen aan een informele volksraadpleging, aanstaande zondag 7 oktober. De vraag luidt: wil u onafhankelijkheid (of niet)?. De organisators dringen aan bij de bevolking om een wetsvoorstel te tekenen, elk in zijn eigen regio, om een bindend referendum uit te roepen.
De beweging heet “O Sul é Meu País” (het zuiden is mijn land) en hoopt erop om minstens een miljoen mensen te mobiliseren voor de volksraadpleging, uit 900 steden van een totaal van 1.191 in de drie regio’s.
De ambitie voor onafhankelijkheid van de rest van Brazilië is niet van vandaag. De drie deelstaten, frisser, blanker en rijker dan de rest, riepen eerder al de onafhankelijkheid uit, 180 jaar geleden. Weinig Brazilianen geloven er in dat het ooit zal lukken, niet in het minst omdat het niet mag volgens de grondwet. De diepe recessie van de jongste jaren en het massieve corruptieschandaal hebben de zucht naar onafhankelijkheid en de wrok tegen de regering in Brasília echter weer doen opflakkeren. Dit alles is nog maar eens een gevolg van de politieke warboel in het land.
Celso Deucher, de leider van de onafhankelijkheidsbeweging, zegt dat de regio’s 4 x meer belastingen betalen dan innen, en dat zij veel minder vertegenwoordigd zijn in het Braziliaanse politieke schaakspel dan de rest van Brazilië. Dat is voor hem een onrechtvaardige situatie die elk legaal argument onderuit haalt. Een wet kan gewijzigd worden, zo zegt hij.
Apathie speelt echter ook een rol. In een informele stemming van vorig jaar was een overweldigende meerderheid van 96 % voor onafhankelijkheid, maar de opkomst bedroeg slechts 3 %.
De rijkdom van de zuidelijke staten is ook niet meer wat het geweest is. De reële lonen zijn weliswaar hoger dan het nationale gemiddelde, maar het gebied komt op de derde plaats van het BNP, per hoofd, ook al is het rijker dan het noorden of het noordoosten, met een aanzienlijke marge. De staat Rio Grande do Sul lijdt momenteel ook onder een financiële crisis en heeft veel van zijn economische kracht verloren.