José Padilha: Ideologische domheid

De Netflix serie “O Mecanismo” (foto boven met acteurs Selton Mello en Enrique Días) is een gedramatiseerd relaas, geïnspireerd door echte gebeurtenissen. De regisseur José Padilha zegt in de krant Folha de São Paulo dat hij erop hoopte dat linkse opiniemakers zouden ontwaken uit hun ideologische domheid en het corruptiemechanisme zouden beginnen te bestrijden. Hij vat zijn thesis als volgt samen:

– In Brazilië is de corruptie geenszins sporadisch; het is een gestructureerd mechanisme binnen het politiek en openbaar bestuur dat werkt in gemeentes, deelstaten en bij de federale overheid, zowel in uitvoerende als wetgevende machten, maar ook in de juridische wereld waar rechters door politieke invloeden geplaatst worden.

– Politieke campagnes van alle grotere partijen worden gefinancierd door bedrijven die voor de staat werken. Eenmaal verkozen, bouwen partijpolitici coalities op, gebaseerd op de verdeling van posities die controle krijgen over de openbare begroting. Hoe krachtiger een politicus, hoe groter het aandeel dat bij hem past.

– De overheid, aldus samengesteld, contracteert dezelfde bedrijven die de politieke campagnes van de grote partijen financieren d.m.v. overfacturaties.

– Een deel van de factuur wordt omgezet in de financiering van verkiezingscampagnes, een ander deel gaat naar een zwarte kas en een derde deel wordt omgezet in smeergeld.

– Het mechanisme kent geen ideologie, het wordt toegepast, zowel door links als door rechts.

Padilha gaat verder:

Welke zijn de ‘onvoorziene’ omstandigheden waardoor de Lava Jato operatie mogelijk werd gemaakt? Het is duidelijk dat er plots iemand aan het bewind kwam zonder politieke ervaring. Het kan alleen maar te wijten zijn aan een gebrek aan ervaring dat Dilma Rousseff in 2013 een wetswijziging ondertekende waardoor het mogelijk werd voor wisselagenten, aannemers, kaderleden, ambtenaren en politici om een gerechterlijk akkoord af te sluiten, in ruil voor strafvermindering.

Het was door dergelijke overeenkomsten dat een uitgebreid corruptieschema bij de staatsreus Petrobras aan het licht werd gebracht waarin belangrijke politieke leiders betrokken waren, inclusief ex-president Lula, de beschermheer van Dilma Rousseff.

Dit leverde tot vandaag al een bedrag op van 11,5 miljard dollar, gerechterlijk opgeëist, waarvan 3,2 miljard reais al gerecupereerd werd. Als er geen sistematische corruptie in het spel is, vanwaar komt al dat geld dan vandaan? Het kan niet meer ontkend worden dat het corruptiemechanisme werkte en dat de respectievelijke politieke groepen, zowel van Lula als van Temer, daarvan profiteerden. Aangezien dit een feit is, waarom dan die heftige kritiek op de acteurs en auteurs van de serie van links Brazilië?

Om dat te begrijpen moeten we kijken naar wat er gebeurde met de publieke opinie na het losbarsten van het Lava Jato schandaal. Aangezien het corruptiemechanisme bestaat, kan ik het volgende bevestigen:

Mocht de wet omtrent een gerechterlijk akkoord goedgekeurd zijn door de PSDB, dan zouden het Aécio Neves, José Serra en Fernando Henrique Cardoso geweest zijn die aan de kaak gesteld werden. De wet werd echter goedgekeurd met de PT en de PMDB aan de macht waardoor Antonio Palocci, Lula, Eduardo Cunha, Sergio Cabral en Michel Temer beschuldigd en veroordeeld (behalve Temer) werden. De rechtse media gebruikten deze historische contingentie om links aan te vallen, alsof rechts vrijuit ging.

De PT gebruikte deze contingentie om de Lava Jato onderzoekers van partijdigheid te beschuldigen, alsof het niet onvermijdelijk was dat de PT’ers als eerste werden geviseerd, gewoon omdat ze aan de macht waren.

Op die manier werd er een irrationele en gepolariseerde omgeving geschapen waarin het ideologische dogmatisme van radicaal links en het pragmatische cynisme van het fysiologische rechts samenwerkten om het onloochenbare feit te ontkennen dat alle politieke leiders van de grote Braziliaanse partijen corrupt zijn.

Vandaag zien we linkse opinieleiders en fysiologisch rechts die hand in hand het hoogste gerechtshof van het land onder druk zetten om de strafuitvoering na een veroordeling door de tweede instantie, af te voeren. Voor links Brazilië zou dit leiden naar de vrijheid van de veroordeelde Lula, voor rechts Brazilië idem voor Aécio Neves, Romero Jucá, Michel Temer e.a. Het mechanisme zal dankbaar zijn, uiteraard.

Ik geef toe dat ik meer verwachtte van de linkse opiniemakers. Ik hoopte erop dat ze op een bepaald moment zouden ontwaken uit die ideologische stompzinnigheid en zich als goede burgers zouden inzetten om te strijden tegen dat corruptiemechanisme, dit in plaats van kritiek te geven op het mechanisme dat op Netflix wordt getoond.

Bron: Folha de São Paulo – Opinião – José Padilha

Foto's: Netflix - YouTube - Wikimedia Commons