Lula: pros & cons

Het zal niemand verbazen dat er op het Braziliaanse internet via sociale media, blogs allerlei, digitale kranten en tijdschriften, een hoop artikels verschenen na de inhechtenisneming van ex-president Lula. Zowel voor- als tegenstanders van Lula en zijn partij (PT) ventileren meningen waarbij het fatsoen en politieke tolerantie niet altijd in evenwicht zijn. Hoe het ook zij, hieronder twee willekeurige voorbeelden die duidelijk de verdeeldheid van de Brazilianen aantonen, of zelfs aanwakkeren. U leest de mening van een voorstander van Lula, vervolgens die van een tegenstander. Conclusies trekt u zelf.

De mening van een voorstander

Ex-president Lula weigerde de term ‘welwillend’ te gebruiken bij zijn overgave, ook al melde hij zich niet aan bij de federale politie binnen de termijn die Sergio Moro hem opdroeg in zijn arrestatiebevel, een termijn die de rechter beschouwde als een grote toegave. Lula overtrad hiermee geen enkele wet om de eenvoudige reden dat het de plicht is van de politie om een arrestatiebevel uit te voeren. En het volk dat hem omringde en beschermde, maakte enkel gebruik van het recht van iedere burger op vrije meningsuiting.

Met de nodige elegantie en politiek zelfvertrouwen legde hij de voorwaarden op aan de politie. Er werd een mis opgedragen ter nagedachtenis van zijn geliefde echtgenote Marisa Letícia, nadien gevolgd door een maaltijd in het gezelschap van zijn familie. Lula gaf er de voorkeur aan om zijn laatste uren in vrijheid door te brengen tussen het volk, hen herinnerend aan vroegere tijden toen hij hen als vakbondsman verdedigde, bij de vakbond van de metaalarbeiders. Duizenden waren getuige van dit alles, gedurende twee dagen, hun solidariteit en verontwaardiging uitend.

Dat hij uiteindelijk zou worden opgepakt, daar bestond geen twijfel over. Maar voor een valse aanklacht, en in een proces dat bulkt van de onregelmatigheden. Beschuldigd op basis van overtuigingen en zonder bewijzen, werden zelfs zijn telefoongesprekken afgetapt en publiek gemaakt, ook een gesprek met de toenmalige president Dilma Rousseff. Het openbaar ministerie beschuldigde hem, gebruik makend van een Powerpoint presentatie. Hij werd gedwongen afgevoerd voor een verhoor, en dat voor iemand die nooit een gerechterlijke medewerking weigerde. Opperrechter Gilmar Mendes blokkeerde zijn nominatie als minister, een blokkering die enkel en exclusief gold voor Lula. De termijn voor een veroordeling door de tweede instantie was abnormaal kort, en nog veel korter voor zijn arrestatiebevel.

De recente sessie van het STF over zijn habeas corpus werd gemanipuleerd door voorzitster Cármen Lúcia, inclusief de weigering om een beslissing over de uitvoering van een straf na een veroordeling in 2de instantie, voor te leggen aan het voltallige hof, goed beseffend dat die regel zou herzien worden.

Dit alles met de bedoeling om Lula op te sluiten en monddood te maken. Niet omwille van de fouten die hij maakte tijdens zijn (2) mandaten als president (er werden fouten gemaakt, maar hij probeerde op zijn minst om ze aan te wijzen en te corrigeren), maar om de successen die hij behaalde, overwinningen die de elite van dit land niet kan verteren. Het is een feit dat deze elite nooit akkoord ging met de sociale gerechtigheid en waardigheid die de gewone mensen ondervonden tijdens de regeringen Lula en Dilma.

Alle gevangenen vormen in zekere zin politieke gevangenen. Lula daarentegen, vormt de grootste politieke gevangene van het land, en dat is beschamend.

Renan Quintanilha – DCM

---

De mening van een tegenstander

Loopt Brazilië het gevaar dezelfde weg op te gaan als Venezuela? In theorie: ja. Het volstaat om dezelfde ingrediënten te verenigen om binnen afzienbare tijd te kunnen spreken van een “dreigende burgeroorlog”. Wie de activiteiten van de fanatische PT-aanhangers volgde zal kunnen getuigen over hun aanvallen tegen publieke eigendommen, beledigingen aan het adres van de gerechterlijke instanties, de totaal misplaatste agressie tegen het gebouw waar de voorzitster van het hoogste gerechtshof Cármen Lúcia een appartement bezit, de subversieve kameraden van ex-president Lula die hem aanmoedigden om de uitvoering van zijn straf te weigeren. Eenieder die dit alles vaststelde, kan zich best voorstellen dat een nieuwe regering onder leiding van de arbeiderspartij (PT) zich zal transformeren tot een bolivariaans regime met inbegrip van de perverse instincten, eigen aan extreem linkse regimes.

Waar bleven de historische namen van de PT tijdens het spektakel dat opgevoerd werd in het gebouw van de vakbond van metaalarbeiders in São Bernardo do Campo? Mensen als Cristovam Buarque, Marina Silva, Hélio Bicudo stuurden hun kat. En dat heeft veel, zoniet alles te maken met het feit dat er niet meer veel overblijft van gematigheid van 2002 toen Lula een brief schreef aan de Brazilianen (Carta aos Brasileiros), zichzelf compromitterend om overeenkomsten te respecteren en na te komen. Lula koos toen de liberale zakenman José de Alencar als vice-president.

De PT is vandaag haatdragend, tegen het Lava Jato onderzoek waardoor Lula uiteindelijk achter de tralies belande, en tegen een grondwettelijke orde, dezelfde die toeliet dat zijn opvolgster Dilma Rousseff moest aftreden, na een volkomen legale en grondwet respecterende impeachment procedure. Dankzij de operaties in het kader van het ‘mensalão’ schandaal, en de veel ergere ‘petrolão’ affaire werden Lula en zijn volgelingen tijdig gestopt.

Desondanks blijft hun mentale diarree zich verspreiden in het land. Gelijkgezinden vormden een netwerk en de boodschap wordt nu mede verspreid door andere partijen. Alle voorzichtigheid moet hierbij geboden worden. In Venezuela bestaat er een gebrek aan voedsel en zelfs aan toiletpapier. Lang leve het Braziliaanse volk, de democratie, het gerecht en de ernstige pers, elementen die forse pilaren vormen tegen de terugkeer van de grote leugen. Lula en de PT? Nooit meer.

Cláudio Soares – Advokaat en journalist

Foto's: Fotos Públicas - Roberto Parizotti - Ricardo Stuckert
Marcello Casal Jr. - Agência Brasil

#JoséAlencar #Mensalão #Venezuela #Petrolão #BraziliëNieuwsOnline #LavaJato #MarinaSilva #HélioBicudo #Lula #CarmenLúcia #STF #DilmaRousseff #CristovamBuarque