Twee honden vechten om het been: wie is de derde?

In een land dat politiek verdeeld is zoals Brazilië, moeten de centrumpartijen echt moeite doen om te overleven. Er wordt veel herrie geschopt door de beide uitersten, zoveel dat het moeilijk is om te luisteren naar redelijke argumenten, naar het gezond verstand. De herrie nam toe na de vrijlating van ex-president Lula die, in enkele dagen tijd, al drie keer aanvallen lanceerde op president Bolsonaro, op de economische politiek van diens minister van economie Paulo Guedes, en op de inkrimping van de sociale rechten. Het ontbreekt in deze discussies niet aan grove termen en scheldwoorden als “canalha, presidiário, larápios” en meer van dat fraais. Columnist Luis Fernando Verissimo (Estadão) ging zo ver om een reeks alternatieven voor te stellen op een ironische manier, al was het maar om aan de routine te ontsnappen. Enkele van zijn suggesties: “burro”, “idiota”, “babaca”, “imbecil”, “filho de uma égua”, “jumento”, “besta”, “besta quadrada”, “feioso”, “cretino”, “cagão”, “asno”, “asnático”, “débil mental”, “patife”, “cacóstomo”, “biltre”, “estafermo”, “sacripanta”, “energúmeno”, “enxacoco”, “farola”, “obnóxio”, “dendoclasta”, “bonifrate”, “lorpa” en “alimária”. Wil u weten wat dat allemaal betekent, Google heeft het antwoord. Onderaan dit stukje (*) vindt u alvast de betekenis van enkele van deze kleurrijke woorden.

Dit gezegd zijnde, de sociale media vormen het toneel van een “toevoegende waarde” in deze tweespalt: het bolsonarisme en het petisme botsen er op elkaar, gevoed door de uitspraken van beide uitersten. Het extremisme verspreidt zich als een lopend vuurtje. Met Lula in vrijheid zal die hysterie waarschijnlijk nog toenemen. Hij heeft dan ook een duidelijk objectief, met name de kiescampagne van 2022. Ook al werd hij buitenspel gezet door de wet “ficha limpa” (Lula beschikt momenteel niet over een zuiver strafblad), toch tonen zijn gedrag en uitspraken aan dat hij de PT centraal wil stellen in dit gevecht, aan de top van links Brazilië. Hij zegt dat hij over de “tesão” (geilheid, hier politiek bedoeld) beschikt van een twintigjarige, zit al samen met diverse PT-gouverneurs, geeft zondag een toespraak “gericht aan de natie” in Recife (Pernambuco) en zal het partijcongres van 22 november aanvoeren in São Paulo. Ook wil hij terug de baan op via zijn karavanen door het land, net zoals voor hij de cel in moest.

Aan de andere kant is Bolsonaro ervan overtuigd dat de vrijlating van Lula in zijn voordeel speelt: op die manier kan hij nu weer een echte oorlog voeren, iets waar hij behoorlijk goed in is. Voor nogal wat Brazilianen vormt Lula een vijand, en daar zal hij zeker gebruik van maken.

Brazilië heeft niets te winnen met een dergelijke radicalisering, maar de peilingen tonen aan dat beide kopstukken elkaar nodig hebben. Lula blijft de onbetwiste leider van links, en Bolsonaro kan hierdoor de spijtoptanten die voor hem kozen, terugwinnen, en dan ziet het er niet zo goed uit voor Lula in 2022.

Alternatieven

In dit zelden geziene politieke klimaat, moeten de kandidaten van het centrum uitpakken met sterke, evenwichtige en rationele argumenten om een kans te maken. D.w.z. standpunten m.b.t. een liberale economie, privatiseringen verenigen met linkse streefdoelen als individuele vrijheden en mensenrechten, en dat allemaal in een regering die de democratie respecteert. Wie het eerste verdedigt krijgt het etiket “Bolsominio” opgekleefd, wie het tweede ondersteunt krijgt het woord “Petralha” naar zijn kop geslingerd. Een dialoog is niet makkelijk op deze manier. Vandaag bestaat er (nog) geen echt alternatief, tenzij figuren als João Doria, Luciano Huck, João Amoêdo en Rodrigo Maia. Het weekblad Veja legt deze namen onder de loep (klik hier) en voegt er nog enkele anderen aan toe die beurtelings wat meer aanleunen bij een van de huidige uitersten, zoals Sérgio Moro, Wilson Witzel en Ciro Gomes. Iemand als Tancredo Neves is niet beschikbaar. Het was hij die zei: “Het zijn niet de mannen die vechten, maar wel de ideeën”. En dat is precies wat Brazilië nodig heeft: minder beledigingen en meer oplossingen.

(*)

Cacóstomo: iemand die zichzelf niet goed kan uitdrukken Sacripanta: een verachterlijk iemand Energúmeno: iemand die bezeten is, of gek Enxacoco: iemand die moeite heeft om een andere taal te spreken Farola: iemand die de voordelen optelt Dendoclasta: iemand die bomen verwoest, omhakt Bonifrate: marionet, iemand die zich ten dienste stelt, een manipuleerbare pop Lorpa: grof, een grote mond Alimária: lastdier

Bron

Foto: Alan Santos - PR / Paulo Pinto - Fotos Públicas

#TancredoNeves #BraziliëNieuwsOnline #JairBolsonaro #JoãoDoria #PT #Estadão #Lula #RodrigoMaia #LucianoHuck #WilsonWitzel #Veja #JoãoAmoêdo #SérgioMoro